viernes, 22 de agosto de 2008

Biache ta Mallorca: Soi de tu

Ni qué tal o biache, ni qué goyo que a la fin ayas benito, ni res. A nuestra trobada estió un besaz d’ixos que te funden o cuerpo literalmén, d’ixos que fan que o solido se torne liquido. D’ixos que son pura luchuria.
Me dixé lebar, tanto que se me cayó o bolso t’o suelo espardindo tot o que i lebaba drento. Condons, consoladors y bolas chinas incluitas. Lo replegué tot y qui m’iba a buquir istas nuez me dio una tarcheta de besita,
-Prene, isto tamién be d’estar de tu-.
No la reconoxié, pero yera tan exzitata que igual se me’n dio ficar más basura en o bolso.
En tot o biache en auto ta casa suya estiemos sin dezir ni piu, cuanto más me lo miraba más furamén alentaba, más umedá bi’n eba en a entregarra y menos raziozinio en o mío tozuelo.
Quitó a clau de casa suya, pero me metié entre a puerta y él.
Me pilló d’o cuello y me besó de tal traza que cuasi me da un amago de plazer. Ubrió a puerta de casa suya y me refirmó cuentra la parete. Me debantó a camisa ta poder chupar os míos pezons y sobar as mías tetas mientres yo meteba a man por o suyo pantalón ta trobar a suya polla dura y calién, que iba a estar de yo ya.
-No’n puedo más, buqui-me Raúl, por fabor- .
-No, en primeras minchemos bella cosa-.
De cosa me balió protestar, garriar. Me teneba dominata, iba a fer o que él querese. Me despulló, dixando-me sólo que os tacons, y me posó en a mesa.
Mientres él paraba la comida, yo quité d’o bolso o tabaco y biyé a tarcheta.
- E isto?- yera a primer frase normal que cruzábanos dende a nuestra trobada fisica.
- No sé, yera en o suelo y lo pillé pensando-me que yera de tu.
- Qué fillo de puta!!!!, me lo ficó en o bolso!!!!
- Qué pasa, Lola?
Le die a tarcheta, él, leyó en boz alta.
- Ya yes de yo. Lo fas bien, te buscaré ¿E isto?
- Isto ye…
Le conté o que eba pasato en l’abión, un breu resumen de nomás de 20 segundos, pero me dizió que no, que en quereba de detalles. Asinas que emprenzipié por o prinzipio.
Mientras le contaba o mío relato, se posó en o suelo debán de yo, y pillando-me d’os chenullos m’ubrió as garras, y me clabó en o canto d’a silla. Emprenzipió a chuguetiar con a mía natura, que m’eba depilato de tot ta él. Nomás que un roze en o mío clitoris estió prou ta burniar-me y tener o mío primer orgasmo en as suyas mans.
A lo que yo paraba de charrar, él paraba de toquiniar-me.
- Contina... Asinas te meteba os didos?-
Yo continaba, con a boz tallata por os espasmos, barrenata de plazer.
- Por fabor, Raúl, buqui-me-
- Contina contando-ne-
De sopetón se debantó, s’amanó t’a enzimera an que yera parando a comida y binió con cualcosa. - En primeras, isto-
Suabemén me metió un crabazín por o coño, o que deseguida me causó un atro orgasmo. Pero a él rai y continó ficando-me o crabazín cada begata más fuerte, mientres que con a suya man libre me relaxaba o boforón.
Os orgasmos se suzedeban y cada begata yeran más fuertes.
-Debanta-te-
Le fayé caso, el me dio a buelta y me refirmó as mans sobre a mesa d’a cozina, clabando-se dezaga de yo. Anque encara iba bestito, notaba o suyo su falo dreito restregar-se cuentra o mío culo.
Con mobimientos curtos de pelvis me foteba golpes en o culo como si m’estase buquindo. No sé como lo feba pero con una man me suchetaba l’anca y con l’atra ocupaba toz os míos foratos. Dando-me chusto o que eba benito a buscar dende tan lexos.
-Y… y le fotié uuun…unnn lapo -
- Y prou?-
- Siiiiiiiiiiiiiiiiií –
- Pues posa-te que imos a minchar. Y sin tartir– me dizió ristolero.
-No tiengo fambre-, no berdá, pero yera tan encarrañata. No me lo podeba creyer, no m’iba a buquir, yera dolén pero me feba goyo.
Yo sabeba a que beniba, beniba a estar d’el y él sabeba o que feba. Me yera portando a o limite. Y lo yera fendo bien.

domingo, 17 de agosto de 2008

Silenzio

No podébanos fer rudio. Eba arribato a tuya familia de ropente y se yeran apatrusquiando ta chitar-sen.
Eban dentrato en a tuya cambra ta dar-te a buena nuet y dezir-te que s’eban trobato a la tuya nobia n’o zine con a suya chermana. Yo eba fotito un brinco d’a cama y m’eba amagato debaxo.
Cuan, a la fin, tu mai se’n fue d’a cambra, dezindo-te antes o marabillosa y boniquiza que yera, yo salié de debaxo d’a cama.
-Millor que te’n baigas en que s’aduerman-.
-Ok-.
No tenébanos guaire confianza, sólo nos ébanos chitato un par de begatas. Asinas que a situazión yera, a lo menos, incomoda. Coflatos en a cama emprenzipiemos a parlar d’a Unibersidá. Pero de rapiconté él emprenzipió a sentir-se culpable, por o que le yera fendo a Patri y emprenzipió a rallar-me.
Yo, que le entendeba, me yera emprezipiando a agobiar. Su santa mai eba dezidito por primer begata en a suya bida adormir con a puerta ubierta y a luz enzendita. Y ta salir d’aquella casa caleba pasar por debán d’ixa puerta.
Con o que astí bi yera yo, bestita, en a cama con un extranio, tamién bestito y parlando de o mal que se sentiba. No sé como ocurrió, pero rematé refirmata en o suyo peito. Él continaba parlando sobre o que ye traizionar-se a uno mesmo, cuan paré cuenta que me feba fiestas en a espalda por denzima d’o bestiu.
- ¿Qué fas?
- Igual se te’n da que te faiga morisquetas, no?
- Ixo rai, rai.
No sólo no me’n daba igual, sino que m’encantaba. A sensazión de que nos podesen pillar sus pais y, por o tanto, a suya nobia, y, que antimás, él estase debatindo-se entre o bien y o mal, entre tallar de raso isto u dixar-se lebar por a luchuria, me meteba a mil.
As morisquetas timidas por a espalda, emprenzipioron a estar menos timidas y a explorar a parte d’a mía anatomía que le quedaba amán. Ni él ni yo nos bochábanos, a unica parte en mobimiento yera a suya man.
Teneba miedo de mirar-me-le a os güellos y que as suyas mans dixasen de mirar-me, teneba miedo de bochar-me, d’alentar, de tocar-le, de no tocar-le. M’armé de corache y le amorosié a boca. O mío dido indize rozó a suya luenga y entendié que yera millor dixar de tener miedo...
En silenzio lo fízenos, en silenzio me corrié, en silenzio le besé y en silenzio me’n fue.
No estió o millor polbo, ni o más apasionato, ni an me’n foi memoria. Pero sí que me queda ixa sensazión d’aber conectato por uns segundos.

TRADUCCION: Onsera

jueves, 14 de agosto de 2008

Biache ta Mallorca: Abión

En realidá o biache en abión estió una mierda.
Salié de casa con uns pantalonez, taconaz y una camisa, abotonata a la espalda de muselina blanca, que dixaban intuir os míos mis pezons dreitos. Los teneba asinas dende que dezidié d’ir a besitar a o mío ombre. Belún a o que eba conoxito de boteiboleo y a o que encara no eba bisto en presona.
No yera o bestuache más comodo ta biachar, lo reconoxco, pero sí yera o más adecuato ta causar una buena y calién primer impresión a l’ombre que m’asperaba. A l’ombre que m’asperaba, y a cuasi toz os que tenesen güellos.
Cara ta l’aeropuerto paré cuenta que yera chocante a la chen, e ixo m’exzitaba muito. Notar as miradas que se fincaban en o mío bufón, notar as mías tetas saltar libres a cada trango, me feba sentir sexy. Sabeba que le fería goyo e ixo me feba poderosa.
Pero as tres oras d’abión estioron orribles. O mío posiento yera a o canto d’un siñor gran, de bels 50 años mal portatos. Un d’ixos gordos sudorosos con farcha de bendedor d’aseguranzas. De pelo graxo, cara graxa… tot graxo. Con unas mans granizas y gordas que no feban que sobater-sen a camisa ta biyer si asinas calmaba a calor de dentro de l’abión.
Feba tanta calor que a parte d’o mío cuerpo que quedaba libre d’a ropa, ye dezir, muita, se me pegaba a os posientos. O tanga yera mullato de tot, debito a la sudor, pero más que más debito a o plazer adebantato que me produziba conoxer a mío desconoxito. Ixa exzitazión que m’eba tenito tota la nuet sin adormir, tocando-me como si estase él qui me tocaba, buquindo-me como si o plastico de os míos chuguetes estase a suya polla.
No sé cuan emprenzipió tot, me pienso que me quedé adormita, dimpués de fer-me barios whiskis que a beroya azafata s’eba encargato de trayer-me y que o bendedor d’aseseguranzas, a tamas de no aber parlato con él, eba insistito en pagar.
No sé cuan emprenzipió, pero noté a suya man sudorosa en a mía garra, yo, esmachinando que yera la d’o mío mallorquín le dixé fer, me mormostiaba no sé guaire bien qué a l’uído con ixa boz pastosa que tienen os bendedors d’aseguranzas, me deseparó as garras y emprenzipió a fer-les fiestas, cada morisqueta abracaba más enta alto, cara morisqueta pretaba más.
Yo ya no podeba dezir no, eba dentrato en ixe punto de no tornada en o que pierdo de tot a nozión de o correcto y o incorrecto, o bueno y o malo, o digno y o indigno. Os mormosteos se tornoron órdens, a man s’esbarizó entre os míos pantalonez, apartando o tanga y cubrindo a mía natura caramollera de deseyo.
Sin guaire delicadeza fincó os suyos didos en o mío sexo, rozando mi clitoris furamén, tan furo, que cada begata que lo feba yo me retorzeba, no sé si de mal u de plazer, u as dos cosas.
Con a suya man libre sucheto a la mía y la fizo benir dica os suyos pantalons, que ya yeran desabotantos. Emprenzipié a masturbar-lo, notando claramén o recorrito d’a suya bena. Notando que cada begata yera más exzitato. Azeleró lo ritmo de bombeyo en o mío coño, tota la dolor eba desaparexito y sólo quedaba que o plazer, un plazer que yo miraba que no se m’eslampase por os labios, pero cuan arribó a oleata d’espasmos estió imposible mantener a boca zarrata y bi salioron uns xalfegos que o mío bendedor imitó, emplindo-me as mans d’o suyo lemos pegalloso. Indignadisma por aber-me obligato a fer ixo, le fotié un lapo y me metié a ropa. El, feba a resiqueta, se me miró de bislai y continó leyendo a rebista. En a resta d’o biache nomás pensé en o que m’asperaba aquel cabo de semana…

TRADUCCION: Onsera

viernes, 8 de agosto de 2008

Y de sopetón... adiós

Ta despullar-me sólo has de desfer o ñudo d’o bestiu e iste cayerá por o suyo propio peso, dixando-me debán de tu sólo que con unas botas caña alta.
Mira-te-me y despulla-te, ¡au!, e ixo fas, te sacas as zapatillas y os calzetins, dixas a l’aire ixe torso que me torna barrenata, de chenullos t’aduyo con os pantalons y a la fin beigo l’obcheto d’o mío deseyo por ista nuet.
A tuya polla dura y enroyezita ba a estar ta yo. Te toco as garras, emprenzipio fendo-te besos en os clabillars, puyando dica grondiar-me en a parte de dezaga d’os tuyos chenullos, fendo-te muesos en o culo mantenendo o equilibrio, clabando as mans en as ingles, mobendo-las por o tuyo mon de benus.
Cuan parex que boi dreita a o tema, me meto dreita y te tapo os güellos con un pañuelo y t’aduyo a asentar-te en o suelo, dezaga de tu, te beso a espalda, te finco as mías unglas, te lamino o cuello, mantiens a compostura. Pos bien, m’asiento a escarraminchas sobre tu, te beso pero cuan reazionas te foi un mueso en o labio, fas un zeño entre dolor y plazer, que se torna en plazer malas que te recompenso metendo-te a luenga dura y calién en a tuya boca, en quiers más, pero bas a aber d’asperar.
Te meto un dido en a boca, lo laminas. Una ziresa, la muerdes y escorre o suco por o tuyo torso. T’escosco con a luenga. As tuyas mans m’insisten en que me quede astí abaxo, y como no reblas me recreyo en a tuya entregarra. A o primero, suabe con a luenga, rozando o tuyo glande, con as mans sochetando-te os güegos, que deseguida se troban en a mía boca, entremistranto as mías mans masachean a tuya polla. Cambeo d’orden y a mía boca se mincha a tuya picha, me la fico dica an me premiten as gomiteras, cuasi rozando a mía barbeta con os tuyos güegos, puyo y baxo o ritmo que me marcan as tuyas mans, retirando-me a tufa d’a cara.
Te me miro y beigo a tuya cara de plazer. Ye l’inte. M’asiento sobre tu, notando como dentras poquet a poquet. As tuyas mans en as mías ancas me pretan enta baxo y me dizen que siga quieta un poquet. Ixo foi, me quedo quieta, tu emprenzipias a bochar-me de zaga ta debán, fendo rozar o nuestro pubis. No’n puedo más. Me corro. Deseguida emprenzipiamos con o ritmo a tot meter, d’alto ta baxo, cada enrestida me’n da más de plazer. Me torno a correr.
Te debantas, y yo t’abrazo con as garras. M’asientas denzima d’a mesa, me i chito y continas buquindo-me, como si estase a zaguer begata.
Toquineo as mías tetas, miro d’agarrar-te d’o culo. As tuyas mans m’ubren as garras pillando-me de l’interior d’o muslo, ta biyer millor o que i pasa astí. A bisión te mete furo, me lo dizes, me lo dizes encara más begatas y un espasmo m’engarona de tu.
Calma, te chitas en o suelo y me refirmo en o tuyo peito. M’abrazas.
–Demain je rentre chez moi, ca a ete un vrai plaisir-.