miércoles, 10 de septiembre de 2008

Biache ta Mallorca: Yes de yo I

Bien, tú lo has quiesto, minchemos.
Yera encarrañata, pero reconoxco que él yera guapismo y biyer-lo n’a cozina me meteba asabelo. Teneba un cuerpo perfecto, a lo menos o torso, que yera o que podeba biyer. Porque lebaba uns baquers d’ixos que feban uns culos chenials. Biyer as suyas mans bochando-sen con soltura entre berduras me feba fantasiar sobre a milenta de morisquetas que iba a rezibir iste cabo de semana.
De primero, ubrió una lata d’espargos y una atra de mayonesa. De segundo, eba cualcosa fendo-se en un calderet que feba ulor a pescau. Y de postre, un frutero plen de frutas de colors.
Ya os dos en a mesa, emprenzipiemos a minchar. Y a charrar. Charraba él, porque yo o que quereba yera atra cosa.
Él me contaba quemisió sobre no sé qué de Mallorca, yo sin fer-le ni caso pillé un espargo con os didos, dixando que o liquido s’escorrose por o mío maniquiello. Él dixó de parlar. Laminé o espargo ta que no en cayese más de liquido y laminé o que m’eba esbarizato por os brazos. Me lo miré y me fizo a riseta. Preté o espargo con os diens y le fotié un suabe mueso, sin plegar a crebar-lo, o que cheneró más liquido, que s’esbarizó por a comisura d’os míos labios. Me minché o espargo y m’escosqué a boca con a man.
No feba que repetir-me que le encantaba e ixo me feba esmerar-me más. O siguién me lo metié en a boca dende alto, fendo que i dentrase poquet a poquet, aduyato por a luenga. Dixé que as gotas que eban caito en os míos carrillos s’esbarizasen dica arribar en o cuello.
Me debanté y fue dica a la silla suya. Me i posé a escarramanchons sobre as suyas garras. Me laminó os rastros de liquido d’a mía cara. Pilló un espargo y o zaguero que teneba prebisto minchar-me-ne. Le amorosié os labios con él. Más liquido, ista begata en a suya barbeta. Lo replegué con a mía luenga. Le amané a punta a la suya boca y él lo suchetó con os labios de bez que yo feba o mesmo con l’atro extremo.
Emprenzipiemos a amanar-nos-ne, pero chusto a lo que os nuestros labios iban a chocar lo mordié y cantoniando-me, despullata y con os tacons torné a posar-me en a mía silla.
- Y de segundo ¿qué has parato?-
- Almejas con crabazín y tomate-
Me sirbió un plato y una por una, sin dixar de mirar-me-lo a os güellos, fue minchando cada almeja. Me la meteba n’a boca ta sorber o caldo, dimpués la quitaba con a man ta pasar a luenga por cada una d’as balbas replegando asinas o tomate que n’i eba.
A suya mirada yera lasziba y brincaba d’a mía boca a os míos peitos, cuasi no yera prebando a birolla. Cada almeja rezibiba a la mía luenga tierca que laminaba o liquido de cada corruca. Cada poquet, un surbet de bin blanco fresquet. Él binió, me yera fendo efecto y cada begata yera más desinibita. Continaba minchando as almejas.
Malas que rematé, torné an que el yera, desaparté o suyo plato y me posé en a mesa con as garras ubiertas. Pillé una almeja d’o suyo plato, la escosqué, le saqué a concha y me la fiqué por o coño. Pillé o baso de bin y en chité un poquet en a mía entregarra.
- ¿Creis que sabrás quitar-la? –
- Nena, prou que sí -
Él, acochó lo tozuelo y prebó o bin que eba redamato sobre o mío cuerpo. Mientres, a suya man me toquiniaba os labios y me los pizcaba, o que feba que yo me umedezese. A escape emprenzipió a foter truquez a o clitoris con a luenga dica que arribé a l’orgasmo. Debantó lo tozuelo y ubrió a boca, amostrando-me l’almeja en a suya luenga. Se la trusquió.
- M’encanta como sabes –
- Agora boi a prebar-te yo a tu -